Her birimiz önleyemediğimiz ve içinden de çıkamadığımız bir telaşenin içindeyiz.
Sorulduğunda hayat gailesi falan diyoruz.
Bu artık bir gailenin ötesinde.
İnanılmaz bir hız.
Yetişemiyoruz.
Bu hızın içinde bir Kurban Bayramına daha eriştik.
5-10 yıl önce bu bayram yazılarında daha ümit var olur, yazıları da o anlayışıyla yazardım.
Bugün böyle bir şey yok.
Aksine “artık her şey olabilir” huzursuzluğu hakim.
İyi olan, iyiye giden, iyi olacak ya da iyiye gidecek bir şey olduğuna da inanmıyorum.
Olsa olsa ne var biliyor musunuz?
“Bunlar iyi günlerimiz olabilir” düşüncesi var.
İnanın, inandığımdan yazmıyorum “iyi bayramlar” diye.
Laf olsun diye yazıyorum.
Bayramınız mübarek olsun. Dertlilere deva, hastalara şifa, borçlulara eda, tüm dostlarımıza sağlık ve mutluluk diliyoruz. Büyüklerimizin ellerinden, küçüklerimizin gözlerinden öpüyoruz.
İyi bayramlar.
