Türkiye’de en çok konuşulan konuların başında toplumsal bir sorun olarak “işsizlik” yer almaktadır. İşsizler iş bulamamaktan, işverenler işçi bulamamaktan ve işçilerin işi beğenmediklerinden dem vurmaktadırlar. Bugün sizlere, şehirlerin biraz dışında yer alan işçilerin konaklayabilecekleri konut alanlarının olmadığı, işçinin işe ulaşımının metro, metrobüs ya da raylı sistemler ile mümkün olmadığı sanayi kuruluşlarının işçiye ulaşım konusundaki şikayetlerini dile getireceğim.
Türkiye İstatistik Kurumu 2021 yılı işgücü istatistiklerini açıkladı. 2021 yılı sonu itibarıyla Türkiye’de işsiz sayısı 3 milyon 919 bin olarak açıklandı. Türkiye, 84 milyon 600 bin nüfusa rağmen, 28 milyon 797 bin kişinin istihdam edildiği, işgücüne katılma oranının %51.4 ve istihdam oranının %45.2 olduğu bir ülke. Yani, ülkemizde 1 kişi çalışıyor, 3 kişiye bakıyor. TÜİK’in açıkladığı verilerin çok üzerinde geniş işsiz sayısının 8.5 milyon kişi olduğunu biliyoruz.
2021 yılı sonu itibarıyla Türkiye’de istihdam edilen 28 milyon 797 bin kişinin; 4 milyon 948 bin kişisi (%17) tarım sektöründe, 6 milyon 143 bin kişisi (%21.5) sanayi sektöründe, 1 milyon 777 bin kişisi (%6) inşaat sektöründe ve 15 milyon 928 bin kişisi (%55) ise hizmet sektöründe istihdam edildi. Türkiye’de 2021 yılı sonu itibarıyla en yüksek işgücüne katılım oranı %57.3 ile Tekirdağ, Edirne ve Kırklareli bölgesinde gerçekleşti.
Bir ülkenin ekonomik anlamda kalkınabilmesi, ilerleyebilmesi ve dünyada güçlü bir konuma gelebilmesinde etkili olan en önemli unsur sanayidir. Sanayiyi geliştiremediğinizde, dünyanın en zengin 10 ekonomisi içinde olacağız açıklamaları yaparken, bir anda kendinizi G-20’nin de dışında bulursunuz.
ŞEHİR DIŞINDAKİ SANAYİ KURULUŞLARI HANGİ PROBLEMLERİ YAŞIYOR?
Şehir dışındaki sanayi kuruluşlarının yaşadıkları problemleri 10 yıldır Silivri’de bir sanayi kuruluşuna sahip olan ODTÜ İnşaat Mühendisliği mezunu başarılı iş insanı Sayın Nida Temiz’in anlatımıyla aynen aşağıda size aktarıyorum.
“2012 yılından beri Silivri bölgesinde faaliyet gösteren bir üretim tesisiyiz. Bu bölgede kendi fabrika binamıza taşındığımızdan beri ne ihracat pazarı, ne hammadde, ne makine, ne know how konularından çekmedik, işçi bulmaktan çektiğimiz kadar. Vasıflı, vasıfsız, mavi yaka gri yaka fark etmez hepsi istisnasız çok zor.
Bu zorluk, Silivri, Çorlu, Çerkezköy hatta neredeyse tüm Trakya bölgesini sarmış durumda. Türkiye’de %12 civarı bir işsizlik olduğu hatta genç nüfusta bu rakamın %24’ye kadar çıktığı yazılıyor, peki nerede bu işsizler?
Çok şaşırtacak sizi ama işçi bulamadığı için eksik makine hattı açıp, kapısındaki ihracat TIR’ını bekleten sanayiciler biliyorum. Biz şirket olarak 70 kilometre öteden Esenyurt bölgesinden servis kaldırıp, tüm E-5 hattı boyunca personel toplamaya çalışıyoruz, Oralardan buraya geliş servis dur kalkları ile 1.5 saat sürüyor, dönüş yolu da bir o kadar, 3 saat yolda geçiren işçi 2-3 ay sonra kaçıyor. Zaten yeni eleman bulmakta zorlanıyoruz, sabah işe başlayıp öğlen yemeğini yiyip, işten ayrılan oluyor.
Bu gruptaki insanlar da ne kıdem tazminatı biriktirmek ne bir yere ait olmak ne düzensizlik korkusu yok, çünkü bölgede birçok fabrika işçi arıyor, oradan çıkıyor oraya giriyor. 1 ay ortada dolaşıyor sonra hemen bir yere başlıyor.
Bu bölgeye metro gelmiyor, metrobüs gelmiyor, sosyal konut yok. Arazisi geniş, toprakları verimli, havası güzel, deniz kenarında olan, sanayi tesisi bol Silivri’de niçin insan kaynağı yok? Bu bölgede hemen her fabrika büyük bez pankartlarla hemen hemen her branşta işçi ararken, milyonlarla ifade edilen işsizler nerede? Devletin bu organizasyonları yapması gerekmez mi? Bu sayede hem üretim artacak hem refah seviyesi yükselecek.”
Sayın Nida Temiz’in çok güzel bir şekilde özetlediği sorunlar, Türkiye’de sadece Silivri, Çorlu bölgesinde değil, şehir dışında yer alan birçok sanayi kuruluşu için geçerli.
Sanayi tesislerinin nereye ne şekilde kurulacağını, fabrikalarda makinelerin nasıl çalışacağını, hammaddelerin nasıl işleneceğini bilen bu konularda uzman ve kalifiye elemanlar sanayinin kuruluşunda ve gelişiminde büyük önem taşır. Sanayinin devamı için; konusuna hakim teknik elemanlara ve süreklilik gösterecek işçilere ihtiyaç vardır. Ülkenin eğitimini planlarken, teknik eleman ve mühendis yetiştirme konusuna büyük önem vermek gerektiğini, teknolojik yeniliklere süratle uyum sağlayabilen dışa dönük elemanlara sahip olmanın, sanayiyi ileriye taşımanın en önemli unsuru olduğunu unutmamak gerekmektedir.
Ülke ekonomisi için bu kadar önemli bir yeri olan sanayi kuruluşları konumlandırılırken ilk önce çözülmesi gereken sorunlar çözülmeden yola çıkılmış. Bugün gelinen noktada sanayi kuruluşları, devamlılık ve kapasitenin tamamını kullanamama ile ilgili kalifiye eleman yokluğu nedeniyle ciddi sorunlar yaşamaktadır.
“Adalet ve refah tüm halka ulaştığında, devlet çalışmaları ulusal krizlere çözüm olabildiğinde, göreve o pozisyona layık olanlar atandığında, planlama zayıf ve güçlü noktaları görebildiğinde, başarı kesindir.” Sun Tzu
Kaynak: Sözcü Gazetesi-Nedim Türkmen
https://www.sozcu.com.tr/2022/yazarlar/nedim-turkmen/sanayici-neden-isci-bulamiyor-7032123/
