03 Eylül 2019 Tarihli Resmî Gazete
Sayı: 30877
Tarım ve Orman Bakanlığından:
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç ve kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmelik, ülkemizdeki tarla bitkileri, bağ-bahçe bitkileri ve diğer bitki türlerine ait yerel çeşitlerin korunmasını sağlamak ve genetik erozyonlarını engellemek amacıyla; yerel çeşitlerin kayıt altına alınması, tohumluklarının çoğaltımı, pazarlanması, idamesi ve sürdürülebilir kullanımı ile ilgili kurallar getirerek, ticareti yapılacak yerel çeşit tohumluklarının üretimi ve bunların piyasaya arzı ve bu konudaki denetimlere ilişkin usul ve esasları kapsar.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 31/10/2006 tarihli ve 5553 sayılı Tohumculuk Kanunu, 8/1/2004 tarihli ve 5042 sayılı Yeni Bitki Çeşitlerine Ait Islahçı Haklarının Korunmasına İlişkin Kanun ve 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanunu hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Alan kontrolü: Bitki türlerine göre açık veya kapalı parsellerde yerel tohumluk sertifikasyon sistemi dâhilinde yapılan üretimlerin standartlara uygunluğunun belirlenmesini,
b) Araştırma Enstitüsü: Tarım ve Orman Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğüne bağlı araştırma enstitülerini,
c) Bakanlık: Tarım ve Orman Bakanlığını,
ç) Başvuru sahibi: Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğüne bağlı olarak faaliyet gösteren araştırma enstitü müdürlüklerini,
d) Bitki pasaportu: Bitki sağlığı ile ilgili 12/1/2011 tarihli ve 27813 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bitki Pasaportu Sistemi ve Operatörlerin Kayıt Altına Alınması Hakkında Yönetmelikte belirlenen bitki sağlığı standartlarının ve özel şartların karşılandığını gösteren, çeşitli bitki ve bitkisel ürünler için standart hale getirilmiş, Bakanlıkça belirlenen usullere uygun olarak hazırlanan ve Bakanlık veya Bakanlıkça yetkilendirilenler tarafından düzenlenen resmî etiketi veya belirli ürünler için Bakanlıkça kabul edilen etiket dışındaki işareti,
e) Çeşit: Bir veya birden fazla genotipin birleşmesinden ortaya çıkan ve kendine has özelliklerle tanımlanan, sözü edilen özelliklerden en az biriyle diğer herhangi bir bitki grubundan ayrılan, değişmeksizin çoğaltılmaya uygunluğu bakımından bir bütün olan, botanik taksonomi içinde yer alan genetik yapıyı,
f) EVGS: Elektronik Veri Giriş Sistemini,
g) Fenotip: Bir canlının dış görünüş özelliğini,
ğ) Genel Müdürlük: Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü (BÜGEM)’nü,
h) Genetik erozyon: Aynı türün popülasyonları veya hatlarında zamanla genetik çeşitliliğin kaybı ya da insan müdahalesi veya çevresel değişime bağlı olarak bir türün genetik temelinin azalmasını,
ı) Genetik kaynak: Bitki ıslahçıları ve bilim adamlarının ihtiyacı olan genlerin sağlandığı, bitki yapılarında genetik farklılık ve farklı özellikler içeren potansiyel popülasyon, bir ülkede veya bir bölgede doğal olarak bulunan bitkilerin yabanî türleri ve bunların geçiş formları, yerel çeşitler, özel amaçlarla geliştirilmiş çeşitler ve bazı önemli karakterlere sahip ıslah materyallerini,
i) Genotip: Bir canlının genetik yapısını,
j) İdameci: Yerel çeşitlerin kayıt altına alınması ile ilgili şartların devamının sağlanmasından ve muhafazasından sorumlu olan Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğüne bağlı Tarla Bitkileri Araştırmaları Daire Başkanlığını,
k) İl veya ilçe müdürlüğü: Yerel tohumlukların idari bakımdan sınırları içinde bulunduğu Bakanlık il veya ilçe müdürlüğünü,
l) İlgili kuruluş: Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğünü,
m) Kemotip: Bir canlının kimyasal bileşenlerini, bu bileşenlerin oranlarını ve o türe ait birinci, ikinci ve üçüncü derece metabolitlerini ve metabolitlerin % oranlarını,
n) Komite: Yerel Çeşit Kayıt Komitesini,
o) Menşe bölgesi: Yerel çeşitlerin doğal olarak uyum sağladığı ve kendine özgü karakterleri gösterdiği coğrafi alanları veya benzer iklim ve coğrafi bölgeleri,
ö) TAGEM: Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğünü,
p) Tohumluk: Bitkilerin çoğaltımı için kullanılan tohum, yumru, fide, fidan, çelik gibi generatif ve vejetatif bitki kısımlarını,
r) Tohumluk Kontrolörü: 8/8/2010 tarihli ve 27666 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tohumluk Kontrolör Yönetmeliği kapsamında yetkilendirilmiş ve tohumluk sertifikasyonuna ilişkin kontrol, numune alma ve piyasa denetimleri ile ilgili işlemleri yürüten gerçek kişileri,
s) Tohumluk Üreticisi: Bakanlığın ilgili kuruluşunu ve araştırma enstitülerini,
ş) TTSMM: Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkez Müdürlüğünü,
t) Yerel çeşit: Milli çeşit listesinde kayıtlı çeşitlerden farklı olmak üzere; genetik erozyon tehdidi altında bulunan; belirli bir coğrafi bölge veya bölgelerde geleneksel olarak yetişen tohumlar ile yetiştiği bölgenin coğrafi şartlarına adaptasyon sağlamış bitki türlerinin klon ve popülasyon gruplarını,
u) Yerel Çeşit Kayıt Listesi: Kayıt altına alınan ve ticareti yapılan yerel çeşitlerin yayımlandığı listeyi,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Genel İlkeler, Başvuru ve İnceleme
Genel ilkeler
MADDE 4 – (1) Kayıt altına alınmış olan yerel çeşitler ile ilgili işlemler Bakanlığın izin ve denetimi altında gerçekleştirilir. Yerel tohumlar kamu malıdır.
(2) Menşe bölgesinde olmak şartıyla, gerçek kişilerin ihtiyaç miktarları kadar tohumluk üretimi ve kendi aralarındaki tohum takaslarında Bakanlığın izni aranmaz.
(3) Yerel çeşitlerin tescil amacıyla başvurusu sadece Bakanlığa ait araştırma enstitüleri tarafından yapılabilir.
(4) Aşağıdaki çeşitler için bu Yönetmelik kapsamında kayıt başvurusu yapılamaz:
a) 13/1/2008 tarihli ve 26755 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bitki Çeşitlerinin Kayıt Altına Alınması Yönetmeliğine göre yayımlanan ve Bakanlık kayıt listelerinde yer alan veya bu listelerden çıkarılan çeşitler.
b) 5042 sayılı Kanun kapsamında koruma altına alınan veya koruma altına alınması amacıyla başvurusu yapılan çeşitler.
(5) Yerel çeşitlerin menşe bölgesinde korunması ve idamesi için gerekli tedbirler çeşit sahibi araştırma enstitüsü tarafından alınır.
(6) Yerel çeşitler 5042 sayılı Kanun kapsamında koruma altına alınamaz.
Başvuru ve inceleme
MADDE 5 – (1) Gerçek ve tüzel kişiler elinde bulunan yerel tohumlukların örneğini en yakınındaki il veya ilçe müdürlüğüne ya da araştırma enstitüsüne Ek-1’de yer alan ön başvuru formu ile teslim eder.
(2) Ön başvuru dosyasında, başvuru yapılan il veya ilçe müdürlüğündeki ya da araştırma enstitüsündeki ilgili teknik personelce başvuru sahibinden alınacak aşağıdaki bilgiler doğrultusunda hazırlanan başvuru formu yer alır:
a) Yerel çeşidin yetiştirildiği yeri gösterir asgari köy ve/veya mahalle sınırı.
b) Yerel çeşidin ilgili tanımlamalar için TTSMM tarafından yayımlanan teknik soru anketi.
c) Varsa yerel çeşidin yetiştirildiği tarladaki bitki, gövde, yaprak ve benzeri gibi kısımlarını detaylı biçimde gösteren fotoğraflar.
ç) Halk arasında bilinen bir kullanım alanı varsa bu kullanım alanlarına yönelik bilgiler.
d) Halk arasında bilinen yerel ismi.
(3) İl veya ilçe müdürlükleri ya da araştırma enstitüleri bu ön başvuruyu, elektronik veri giriş sistemlerine (EVGS) girer ve teslim alınan tohumluklar, il veya ilçe müdürlükleri veya araştırma enstitüsü tarafından denemelere alınmak üzere TAGEM’in uygun gördüğü araştırma enstitüsüne EVGS kod numarası ile gönderilir.
(4) Araştırma enstitüleri yerel çeşit olarak tescil ettirmek istedikleri tohumluklarını kayıt altına alınmak üzere TAGEM’e bildirir.
(5) Araştırma enstitüsüne gönderilen yerel çeşitler burada çoğaltılır ve fenotipik gözlemlere göre tescile esas özellik belgesi doldurulur. Bu gözlemler ile birlikte çoğaltımı yapılan materyal genotip veya kemotip analizleri için TAGEM’in ilgili araştırma laboratuvarlarına gönderilir. Analizi biten numunelerin analiz sonuç raporları elektronik sisteme yüklenir.
(6) Gözlem ve analiz sonuçlarına göre en az bir özellik yönüyle farklı olduğu tespit edilen yerel çeşit adaylarının, TTSMM’ye tescil edilmek amacıyla ilgili araştırma enstitüsünce başvurusu yapılır.
(7) Kayıt altına alınan yerel çeşitlerin tohumlukları menşe bölgesindeki Bakanlığın ilgili kuruluşu veya araştırma enstitüsünce üretilip pazarlanır.
(8) Yerel çeşitlerin kayıt altına alınması sürecindeki tüm harcamalarda kullanılmak üzere BÜGEM tarafından TAGEM’in ilgili araştırma enstitülerine bütçe gönderilir.
TAGEM tarafından yapılacak iş ve işlemler
MADDE 6 – (1) TAGEM tarafından yapılacak iş ve işlemler şunlardır:
a) İl veya ilçe müdürlükleri ya da araştırma enstitüleri tarafından gönderilen tohumlukları kayıt altına almak.
b) Toplanan yerel çeşitlerin muhafazasını TAGEM bünyesinde bulunan iki gen bankasında gerçekleştirmek ve oluşturulacak dijital veri bankasında ilgili materyalin tüm bilgilerini saklamak ve gen bankaları ile paylaşmak.
c) İlgili araştırma enstitüleri ile işbirliği içerisinde yerel çeşitlerin genotip veya kimyasal bileşenler (kemotip) ve bu bileşenlerin oranları bakımından tanımlamasını yaptırmak.
ç) Kaynak israfını önlemek için ülkesel çapta projeler yaparak Bakanlığın ilgili kuruluşları ile birlikte tohumların çoğaltılmasını ve fenotipik, genotipik veya kemotipik karakterizasyonunu yaptırmak.
d) Yerel çeşidin tanımlaması yapıldıktan sonra çeşide ait bilgileri dijital ortamda saklamak ve yerel çeşit logolu tohum etiket bilgilerini oluşturmak.
e) Kayıt altına alınan yerel çeşitlerin tohumluklarının üretilmesini sağlamak ve takip etmek.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Yerel Çeşit Kayıt Komitesi ve Kayıt Listesi
Yerel Çeşit Kayıt Komitesi ve görevleri
MADDE 7 – (1) Yerel Çeşit Kayıt Komitesi; BÜGEM ve TTSMM’den birer, Üniversitelerin ilgili bölümlerinden biri kemotip analizlerinin değerlendirilmesi konusunda uzman iki, TAGEM’den ilgili konunun uzmanı iki ve Türkiye Ziraat Odaları Birliğinden bir temsilcinin katılımı ile toplam yedi üyeden oluşur.
(2) Komitenin sekretaryası TTSMM tarafından yürütülür.
(3) Komitede başvuru sahibi ve danışman bulunabilir ancak oy hakkı bulunmaz.
(4) Komite, oy hakkı olan en az beş üyenin katılımı ile toplanır. Üyeler arasından bir başkan seçilir. Kararlar oy çokluğuyla alınır, ancak eşitlik halinde komite başkanının oyu yönünde karar alınır.
(5) Yerel Çeşit Kayıt Komitesi yıl içerisinde en az bir defa olmak üzere Şubat ayında, diğerleri TTSMM tarafından belirlenecek bir tarihte talebe bağlı olarak toplanır. Komiteye sunulacak aday yerel çeşitlere ait bilgi ve belgeleri içeren dosyalar Ocak ayının son haftasına kadar TTSMM’ye yollanır. Şubat ayının ilk haftası komite üyelerine bu dosyaların iletimi TTSMM tarafından sağlanır.
(6) Başvurulan yerel çeşit ile ilgili aşağıdaki bilgilerin Komite tarafından yeterli kabul edilmesi durumunda ayrıca bir teknik inceleme yapılmaz:
a) Yerel çeşit ile ilgili tanımlamalar ve isimlendirme.
b) İlgili araştırma enstitüsü tarafından yapılan gözlem, test ve analiz sonuçları.
c) Yerel çeşidin üretimi ile ilgili hususlar, kullanım amacı ile ilgili bilgiler.
(7) Komitenin teknik inceleme yapılmasına karar vermesi durumunda yerel çeşitler, gözlem kriterlerini içeren teknik soru anketleri kapsamında; TTSMM tarafından belirlenecek deneme alanlarında 1 yıl süre ile denenerek morfolojik olarak değerlendirilir. Bu denemelerde kalitatif ve yalancı kalitatif karakterler dikkate alınarak inceleme yapılır ve %10 tip dışı bitki toleransı uygulanır. Teknik inceleme neticesinde olumlu veya olumsuz olarak düzenlenen rapor Komiteye gönderilir.
Kayıt listesi
MADDE 8 – (1) Kayıt altına alınan yerel çeşit örneklerinin birer seti TAGEM gen bankalarına muhafazaya alınmak üzere korumalı mühür, pasaport ve karakterizasyon bilgileri ile birlikte gönderildikten sonra TTSMM’nin internet sayfasında yayımlanır. Her gen bankası iletilen yerel materyalin bir seti uzun süreli muhafaza amacıyla saklanır ve bu set Uluslararası ve Ulusal herhangi bir kullanım gerekçesiyle dağıtıma tâbi değildir. Gen bankalarına gönderilen diğer bir set ise kısa ve orta süreli muhafaza amacıyla saklanır; ulusal araştırmalar ve ıslah amacıyla kullanılabilir.
(2) Kayıt altına alınan yerel çeşitler TTSMM’nin Yerel Çeşit Kayıt Listesine kaydedilir.
(3) Kayıt altına alınan yerel çeşidin iklim istekleri dikkate alınarak yetiştiriciliğinin yapılabileceği bölgeler, menşe bölgesi (köy/ilçe/il/bölge) ve yerel çeşit sahibi kuruluş Yerel Çeşit Kayıt Listesinde belirtilir.
(4) Başvuruları yapılan yerel tohumlukların kayıt işlemleri bitinceye kadar TAGEM tarafından EVGS numarası ile tanımlanır.
(5) Yerel Çeşit Kayıt Listesinin ilân edildiği tarihten itibaren otuz gün içinde, üçüncü kişiler tarafından, yeni yapılan kayıt işlemlerine karşı itirazda bulunulabilir. Kayda itiraz edenler itiraza ait başvuru dilekçesi ve itirazını destekleyici bilgi ve belgeleri TTSMM’ye vermek zorundadır. TTSMM tarafından itiraz ile ilgili bilgi ve belgelerin bir örneği başvuru sahibi araştırma enstitüsüne gönderilerek, itiraz konusu ile ilgili görüşünün otuz gün içerisinde gönderilmesi istenir. İtirazlar; takip eden Komite toplantısı gündemine alınarak değerlendirilir. Komite; itiraz değerlendirmesi sırasında, itiraza konu olan yerel çeşidin kayıt altına alma başvurusunu yapan araştırma enstitüsünün görüşü ve itiraza konu olan bilgi ve belgeleri dikkate alarak karar verir. Komitenin bu değerlendirme sonucunda verdiği karar kesindir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Yerel Çeşitlerin Tohumluklarının Üretimi, Etiketlenmesi ve Pazarlanması
Tohumluk üretimi
MADDE 9 – (1) Kayıt altına alınmış yerel çeşitlerin tohumluk üretimleri menşe bölgesinde yapılır.
(2) Yerel çeşitlerin tohumluklarının üretimini yapacak kuruluşlar, 15/5/2009 tarihli ve 27229 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tohumculuk Sektöründe Yetkilendirme ve Denetleme Yönetmeliği çerçevesinde üretici/yetiştirici belgesi almak zorundadır. Bu üreticiler her yıl yapacakları üretime ait Ek 2’de yer alan Tohumluk Beyannamesini üretimin yapılacağı il müdürlüğüne verirler.
(3) Bitki Pasaportu Sistemi ve Operatörlerin Kayıt Altına Alınması Hakkında Yönetmeliğin Ek-1’inde yer alan çoğaltım materyallerinin kayıtları söz konusu Yönetmeliğin 5 inci maddesi esaslarına göre yapılır.
(4) Üretici tarafından partilendirilen ve numunesi tohumluk kontrolörleri tarafından alınan numuneler kamu sertifikasyon kuruluşlarına gönderilerek analize tabi tutulur. Bu numunelerden standartları karşılayan partiler için yerel tohumluk sertifikası düzenlenir. Düzenlenen yerel tohumluk sertifikası bir yıl süre ile geçerlidir. Tohumlukların üretildikleri üretim sezonu içinde sertifikalandırılmaları esastır. Sertifikalandırılan ve bir yıl içinde satılmayan stoktaki sertifikalı tohumluklar için satışa arz edilmeden önce çimlenme analizi yapılır, tohumluk analiz raporu düzenlenir ve düşünceler kısmına sertifikayı düzenleyen kuruluşun ismi ve “….. tarihli ve …. sayılı sertifika ile birlikte geçerlidir” ibaresi yazılır.
(5) Yerel çeşit hangi türe aitse o türe ait sertifikasyon yönetmeliklerinde belirtilen alan kontrollerindeki ve laboratuvardaki standartları %10 düşürülerek sertifikasyon işlemleri uygulanır. Ayrıca laboratuvar analizlerine itiraz ve analiz tekrarları da ilgili sertifikasyon yönetmelikleri kapsamında değerlendirilir.
(6) Yerel çeşitlere ait tohumlukların üretimine ait bilgi ve belgeler istenildiğinde sunulmak üzere üreticisi tarafından beş yıl süre ile saklanır.
(7) Yerel Çeşit Kayıt Listesinde yer alan yerel çeşitlerin tohumlukları için üretim miktarları TAGEM’e yapılacak talepler doğrultusunda belirlenecektir.
(8) Yerel tohumlukların üretimi TAGEM tarafından yayımlanacak uygulama talimatına göre yapılır.
Etiketleme ve pazarlama
MADDE 10 – (1) Yerel Çeşit Kayıt Listesinde yer alan tohumluklar ambalajlı ve etiketli halde menşe bölgesinde üretilir ve yerel çeşit sertifikası ile pazarlanır.
(2) Pazarlama için Bakanlığın ilgili kuruluşu ile TAGEM arasında protokol yapılır. Paketlenen tohumlukların ambalajlarında “yerel çeşittir” ibaresi ve Bakanlıkça tasarlanan “yerel çeşit logosu” bulunur.
(3) Etiketler aşağıdaki bilgileri içerir:
a) Parti numarası.
b) Üreticinin adı veya adresi ya da tanıtıcı logosu.
c) Türü.
ç) Çeşidin ismi/fidanda varsa anaç ismi.
d) Menşe bölgesi.
e) Tohum üretim bölgesinin menşe bölgesinin ayrıntılı tanımı ve üretim bölgesi.
f) Üretici tarafından verilen parti numarası.
g) Net veya brüt ağırlık veya tohumluk sayısı.
ğ) Bitki pasaportuna tabi olan türlerde söz konusu etiketlerde bitki pasaportunda bulunması zorunlu bilgiler.
(4) Üretici tarafından verilen Parti Sıra Numarası (TR.00.NN.KKKK. Y.PSN) şeklinde düzenlenir. TR: Türkiye içi üretimi, 00: Üretimin yapıldığı ile ait plaka kodunu, NN: Üretimin yapıldığı takvim yılının son iki hanesini, KKKK: Tohumluk Üretici Kodunu, Y: Yerel tohumluğu ifade eder.
(5) Parti büyüklüğü ve ambalaj ağırlıkları, ilgili türe ait sertifikasyon yönetmeliklerinde belirtilen miktardan fazla olamaz.
(6) Yerel çeşit sahibi araştırma enstitüsünce üretilen yerel tohumlukların satışından elde edilecek gelirin tamamı, araştırma enstitüsünün döner sermayesine aktarılır. Yerel tohumlukların başka bir araştırma enstitüsü veya ilgili kuruluş tarafından üretilmesi durumunda satıştan elde edilen gelirin KDV hariç olmak üzere faturalandırılan tutarının %10’u yerel çeşit sahibi kuruluşun döner sermayesine aktarılır. Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesi öncesinde veya sonrasında yerel tohum ürünleri üzerinden yapılan veya yapılacak satışlar hakkındaki düzenlemeleri idameci yapar.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Denetim, Ücretler, Dağıtım ve Sorumluluk
Piyasa denetimi
MADDE 11 – (1) Bu Yönetmelik çerçevesinde tohumluk olarak üretilen ve pazarlanan yerel çeşitlerin tohumluklarının bu Yönetmeliğe uygun olup olmadığı Genel Müdürlük tarafından görevlendirilecek Tohumluk Kontrolörleri tarafından denetlenir.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında üretilen yerel çeşitlerin, Milli Çeşit Listesi, Alt Liste, Standart Tohumluk Çeşit Listesi, Meyve ve Asma Çeşit Listesi, Süs Bitkileri Çeşit Listesi gibi kayıt listelerinde yer alan bir çeşit olduğundan şüphelenilmesi durumunda alınan numuneler TTSMM’ye gönderilir. Denetimlerde alınan tohumluklar TTSMM tarafından kontrollere tabi tutulur. Bu kontrollerde çeşidin kayıt listelerinde yer alan bir çeşit olup olmadığı kontrol edilir. Kayıt listelerinde yer alan bir çeşit olduğunun belirlenmesi halinde önceki kayıt listesi geçerli olur ve söz konusu çeşit Yerel Çeşit Kayıt Listesinden silinir.
Ücret
MADDE 12 – (1) Bu Yönetmelik kapsamında sunulan hizmetler ile onaylanan ve düzenlenen belgeler karşılığında alınacak ücretler, 5553 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi hükümlerince bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren her yıl ocak ayında Bakanlık tarafından belirlenerek süreli olarak çıkarılacak bültende ilan edilir.
Bedel
MADDE 13 – (1) Yerel çeşitlerin yurt içi satış bedelleri ve şartları uygun tarihlerde TAGEM tarafından belirlenir.
Dağıtım
MADDE 14 – (1) Üretilen yerel tohumlukların perakende satış ve pazarlamasına ilişkin uygulamalar Bakanlık ilgili kuruluşu aracılığı ile yapılır.
(2) Yapılan yerel tohumluk satışı ve pazarlamasına ilişkin bilgiler her yıl ocak ayı içerisinde bir önceki yıla esas olmak üzere ilgili kuruluşlarca TAGEM’e gönderilir.
Sorumluluk
MADDE 15 – (1) Kabul edilen başvurularda veya kayıt altına alınan yerel çeşitlerle ilgili olarak başvuru sahibi ile üçüncü kişiler arasında yaşanabilecek her türlü hukuki sorunda sorumluluk başvuru sahibine aittir.
ALTINCI BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Yürürlükten kaldırılan yönetmelik
MADDE 16 – (1) 19/10/2018 tarihli ve 30570 sayılı Resmî Gazete’ de yayımlanan Yerel Çeşitlerin Kayıt Altına Alınması, Üretilmesi ve Pazarlanmasına Dair Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Geçiş hükümleri
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yalnızca bir defaya mahsus olmak üzere çoğaltılmaya başlanan yerel tohumlardan, fenotipik özelliği açısından yerel olduğuna TAGEM tarafından belirlenecek uzmanların görüşleri ile Tarım ve Orman Bakanı tarafından onaylananlar Yerel Çeşit Kayıt Listesine kaydedilir. Bu onay ile kaydedilen yerel tohumlukların eksik olan kayıt kriterlerinin tamamlanma çalışmalarına devam edilir.
(2) Bu Yönetmelikle düzenlenen yerel çeşitlere ait kemotipik analizlerin yapılması zorunluluğu bu Yönetmeliğin yürürlük tarihinden itibaren beş yıl süre ile uygulanmaz.
Yürürlük
MADDE 17 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 18 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Tarım ve Orman Bakanı yürütür.
