Kapıcı Hizmetleri Aralıksız Çalışmayı Gerektirmez

T.C.
YARGITAY
YİRMİİKİNCİ HUKUK DAİRESİ
 
Esas : 2016/11300
Karar : 2019/9055
Tarih : 18.04.2019

MAHKEMESİ: İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ: ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı-karşı davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:

Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait işyerinde kapıcı olarak çalıştığını, iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemesi üzerine haklı nedenle feshettiğini beyanla kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarını talep etmiştir.

Davalı cevabının özeti:

Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.

Mahkeme kararının özeti:

Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz:

Karar davalı-karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Gerekçe:

Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.

Fazla mesai yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen söz konusu alacakların ödendiği varsayılır. Fazla mesainin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesaisi olup olmadığı araştırılmalıdır. Davacı 06.10.2005-17.11.2013 tarihleri arasında davalı yöneticiliğindeki sitede kapıcı olarak çalışmıştır. Mahkemece, fazla mesai ücreti taraf tanıklarının anlatımları değerlendirilmek suretiyle davacının haftanın 6 günü 07:30-20:30 saatleri arası 3 saat ara dinlenme ile haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı kabulü ile hesaplanmıştır. Öncelikle belirtmek gerekir ki kapıcı hizmetleri aralı işler olarak adlandırılan ve vazifeleri aslında aralıksız sürmeyip, vakit vakit ifa edilmesi icap eden işlerden olup işlerin yapıldığı vakitler arasında kalan boş zamanları kapıcının dilediği gibi kullanma imkanı olduğundan bu zamanların günlük çalışma süresine dahil edilmesi mümkün değildir. Bu itibarla, kapıcıların fazla mesai taleplerine ilişkin araştırma ve inceleme yapılırken öncelikle kapıcının çalıştığı apartmanın daire sayısının ve bir günde yaptığı işlerin neler olduğu ve bu işlerin ne kadar zamanda yapacağının tespit edilmesi ve buna göre fazla mesai yapıp yapmadığı saptanması, tanık anlatımlarının da bu saptamalar ışığında değerlendirilmesi gerekir.

Somut olayda, yukarıda değinilen tespitler ışığında, işyerinde bulunan daire sayısı, davacının yaptığı işlerin niteliği, davacı tarafça ibraz edilen günlük çalışma programına göre davacının günlük ara dinlenmesinin 5 saat olduğu kabul edilerek fazla çalışma alacağı hesaplanması gerekirken yazılı şekilde 3 saat kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.

Dosyada mevcut, tanık beyanlarına göre davacıya yaz dönemlerinde fazla mesai ödendiği ifade edildiği, davalı tarafça davacının imzasını içerir, çim biçme bedeli adı altında bir kısım ödeme makbuzlarının ibraz edildiği halde karara esas alınan raporda söz konusu ödemeler dikkate alınmaksızın fazla mesai alacağının hesaplandığı anlaşılmış olup, davacının imzasına havi 26.10.2013, 29.08.2013, 30.07.2013, 30.06.2013, 24.05.2013 tarihli makbuzlarda ödenen miktarların hesaplanan fazla mesai alacağından mahsup edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.04.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

KAYNAK:CORPUS
FOTOĞRAF:Av. CEREN YANIK
Bu Yazıyı Paylaşın