Dinozorların nesli nasıl tükendi? Yeni bir araştırmaya göre, dinozorları yok eden ve 15 yıl süren kış mevsimine asteroit tozu neden oldu.
Günümüzden 66 milyon yıl önce bir asteroidin bugünkü Meksika kıyılarına çarpmasının, dinozorlar dahil olmak üzere canlılar dünyasının dörtte üçünün yok olmasına neden olduğu biliniyordu.
Ancak Chicxulub asteroidinin neden olduğu fenomenin tam doğası tartışma konusu olmaya devam ediyor.
Son teoriler, çarpmanın etkisiyle açığa çıkan sülfürün ya da devasa yangınların yaydığı külün, güneş ışığını engellediği ve dünyayı uzun bir kışa sürüklediği yönündeydi.
Pazartesi günü yayınlanan bir araştırma daha önceki bir teoriye yeni bir soluk getirdi: asteroit tarafından havaya savrulan toz, gökyüzünü uzun süre kararttı.
İnce silika tozu, toz haline getirilmiş kum, atmosferde on beş yıl boyunca kalabilirdi.
Nature Geoscience dergisinde yayınlanan çalışmaya göre, ışık eksikliği ortalama sıcaklıkların 15 santigrat dereceye kadar düşmesine neden olurdu.
1980’lerde Luis ve Walter Alvarez adlı baba-oğul bir ekip, bir asteroid çarpmasının Dünya’yı tozla kaplayarak iklimi değiştirmesinin ardından dinozorların soyunun tükendiğini öne sürmüştü.
Bu teori, on yıl sonra Meksika’nın Yucatan Yarımadası’nda Chicxulub’un neden olduğu devasa kraterin keşfine kadar şüpheyle karşılandı.
Belçika Kraliyet Gözlemevi araştırmacılarından Özgür Karatekin, AFP’ye yaptığı açıklamada, tozdan ziyade sülfürün iklimi değiştirmiş olabileceği teorisinin zemin kazandığını çünkü bu tozun “atmosferde kalmak için” doğru boyutta olmadığının düşünüldüğünü dile getirdi.
Uluslararası bir ekip, ABD’nin Kuzey Dakota eyaletindeki Tanis fosil alanında bulunan asteroit çarpmasına ait toz parçacıklarını tanımlamayı başardı. Ölçüleri 0,8 ila 8 mikrometre arasında değişiyor.
Araştırmacılar, elde ettikleri verileri günümüzde kullanılanlara benzer iklim modellerine girerek, bu tozun tahmin edilenden çok daha önemli bir rol oynadığını belirledi.
Simülasyonlar, atmosfere salınan toplam madde miktarının dörtte üçünün toz, yüzde 24’ünün sülfür ve sadece yüzde 1’inin de kurum olduğunu ortaya koydu.
Karatekin’e göre toz parçacıkları bitkilerde en az bir yıl boyunca “fotosentezi tamamen engelleyerek” yaşamın “feci bir şekilde çökmesine” yol açtı.
