|
T.C. | YARGITAY | Yirmiikinci Hukuk Dairesi | |||||||||||||||||
| Esas No | : 2016/29996 | |||||||||||||||||||
| Karar No | : 2020/2148 | |||||||||||||||||||
| Tarih | : 11.02.2020 | |||||||||||||||||||
İÇTİHAT METNİ
DAVA :
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR :
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı işyerinde 01.06.1999-15.02.2013 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı sebep bildirilmeden feshi üzerine … 1. İş Mahkemesi’nin 2013/249 E. 2013/795 K. sayılı dosyası ile feshin geçersizliğinin tespiti ile işe iade istemli dava açıldığını, 08.11.2013 tarihli karar ile davanın kabulüne karar verildiği ve bu kararın Yargıtay’ca da onandığını, Yargıtay İlamı uyarınca yasal süresi içerisinde davacının davalı işverene işe başlama başvurusunda bulunduğunu, davacının yasal 1 aylık süre içerisinde işe başlatılmadığını, kısmi ödeme yapıldığını, davacının davalı işyerinde işe iade kararı uyarınca kıdem süresine eklenmesi gereken 4 aylık süre uyarınca davacının davalı işverenden hak kazandığı kıdem tazminatına mahsuben ödenen bedelin eksik ödendiğini, davacının süresinde işe iade başvurusu yaptığını, bu durumda işe başlatmama olgusunun 08.06.2014 tarihinde gerçekleştiğini bu nedenle işe başlatmama tazminatının 08.06.2014 tarihinde davacının işyerinde alabileceği ücret üzerinden hesaplanması gerektiğini belirterek eksik ödenen kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili zamanaşımı def’inde bulunarak, davacının son dönemlerde iş yerinde sürekli problemler çıkardığını ve iş arkadaşlarıyla tartışmalar yaşadığını, bunun sonucunda hem kendisinin hem de diğer çalışanların performanslarında düşmeler olduğunu, davacının asılsız iddialarla … Cumhuriyet Başsavcılığına davalı şirket sahibi …, işyeri şefi…. iş yeri müdürü …, iş yeri muhasebecis….ve kalite kontrol şefi …. hakkında kendisini tehdit edip hakaret ettikleri iddiasıyla başvurduğunu, bu olay neticesinde … Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 2013/726 soruşturma numaralı dosyası ile inceleme başlatıldığı ve savcılık tarafından takipsizlik kararı verildiğini, davacının asılsız iddialarla savcılığa başvurması neticesinde davalı şirketin davacının işine son vermek zorunda kaldığını, davalı şirketin davacının haksız olmasına rağmen kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve 2013 şubat ayı maaş tutarını hesaplayarak davacının hesabına yatırdığını, davacının davalı şirketten herhangi bir alacağının olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- )Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- )Gerekçe:
Taraflar arasında fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacakları hüküm altına alınırken talebin aşılmış olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddesi “Hakim, tarafların talep sonuçlarıyla bağlıdır; ondan fazlasına veya başka bir şeye karar veremez. Duruma göre, talep sonucundan daha azına karar verebilir.” hükmü uyarınca taleple bağlılık kuralına aykırı olarak talepten fazlasına karar verilmesi usule aykırıdır.
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının ayda iki kez hafta tatilinde çalıştırıldığını beyan etmiş haftalık mesaisine ilişkin olarak ise davacının sabah saat 07.30 ile akşam 19.00 satleri arasında çalıştığını, ayda iki hafta cumartesi günleri sabah 07.30 ile öğlen 13.00 saatleri arasında iki cumartesi ise 07.30-16.00 saatleri arasında çalıştığını aynı zamanda ayda 10 gün 07.30-21.00 saatleri arasında çalıştığını, yaptığı fazla çalışmanın karşılığının ödenmediğini belirterek fazla mesai ve hafta tatili ücreti talebinde bulunmuştur.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre hafta tatili yönünden davacının ayda 3 hafta tatilinde çalıştığı, fazla mesai yönünden ise davacının haftanın 6 günü 07.30-19.00 saatleri arasında çalıştığı 1,5 saat ara dinlenme ile haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı ayrıca haftanın 2 günü çalışmasının 21.00 e kadar uzaması nedeniyle 2’şer saatten 4 saat daha ilave edildiğinde haftalık fazla mesaisinin 19 saat olduğu değerlendirilerek hüküm kurulmuştur. Cumartesi çalışmalarının ayın iki haftasında saat 13.00 e kadar iki haftasında saat 16.00 ya kadar sürdüğü gözardı edilerek davacı talebi aşılmıştır. Haftanın 3 günü 07.30-19.00 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme ile, haftanın 2 günü 07.30-21.00 arası çalışma süresinin uzunluğu nedeniyle 2 saat ara dinlenme düşülerek ve cumartesi günü için ise ayda iki hafta 07.30-13.00 arasında 0,5 saat ara dinlenme ile ayın 2 haftasında ise 07.30-16.00 arasında 1 saat ara dinlenme ile çalıştığının kabulüyle ayda iki hafta 11 saat, iki hafta 13,5 saat fazla mesai alacağının hesaplanması ve hafta tatili yönünden ayda 2 hafta tatilinde çalıştığının kabulü gerekirken davacı talebi aşılarak hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
3- ) Kabule göre de; boşta geçen süre ücretinin geçersiz sayılan feshi takip eden aylar ücretine göre ( 4 ay ) hesaplanması ve hüküm altına alınması gerekir. Davacı ıslah dilekçesinde bilirkişi raporundaki hesaplamanın hatalı olduğunu belirterek doğru hesaplama yaparak talebini ıslah ettiğinden boşta geçen süre ücretinde fazlaya dair hakların saklı tutulmasına karar verilmesi de isabetli olmamıştır.
SONUÇ :
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 11.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
