YARGITAY
ONÜÇÜNCÜ CEZA DAİRESİ
Esas | : 2020/5344 |
Karar | : 2020/5838 |
Tarih | : 18.06.2020 |
KANUN YARARINA BOZMA
Nitelikli hırsızlık suçundan sanık …’ün, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b ve 143. maddeleri uyarınca 2 yıl 8 ay hapis (iki kez) cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/12/2008 tarihli ve 2004/494 esas, 2008/987 kararına karşı, Adalet Bakanlığı’nın 31/12/2019 gün ve 94660652-105-34-20548-2019-Kyb sayılı yazısı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 08/01/2020 gün ve 2020/2527 sayılı ihbarnamesiyle dairemize gönderildiği,
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre, sanığın mağdurlar … ve …’e karşı işlemiş olduğu hırsızlık suçunda; eylemin, hangi zaman diliminde gerçekleştiğinin belli olmaması nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği, gündüz işlendiğinin kabulü gerektiğinin gözetilmeyerek, sanık hakkında belirlenen temel cezadan, 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesi uyarınca artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayininde isabet görülmediğinden anılan kararın bozulması gerektiğinin ihbar olunduğu anlaşılmıştır.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ;
Somut olayda, sanık …’ün mağdurlar … ve …’e karşı işlemiş olduğu hırsızlık suçunda; eylemin hangi zaman diliminde gerçekleştiğinin belli olmaması nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği gündüz işlendiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, koşulları oluşmadığı halde sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde 5237 sayılı Kanun’un 143. maddesi uygulanarak fazla ceza tayini nedeniyle kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ihbar yazısı, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmüş olduğundan KABULÜ ile hırsızlık suçlarından sanık … hakkında mağdurlar … ve …’e yönelik eylemlerine dair İstanbul 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/12/2008 tarihli ve 2004/494 esas, 2008/987 karar sayılı hükümlerinin 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma uygulamaya yönelik olduğundan aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi gereğince, hırsızlık suçları ile ilgili hüküm fıkralarından 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafın çıkartılmasına, sonuç cezaların 2 yıl hapis cezası olarak belirlenmesine, hükümlerin diğer bölümlerinin aynen korunmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 18/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.