Somut Delillere Dayanmadan Banka Hesabının Komisyon Karşılığı Kullandırıldığı Söylenemez

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…

VEKİLLERİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yöneltilen istinaf başvurularına ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi…Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:

Dava konusu istem: Davacı adına, yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmediği ve banka hesaplarını kullandırmak suretiyle kayıt dışı komisyon kazancı elde ettiğinden bahisle 2016 yılının Temmuz ila Aralık dönemleri için re’sen salınan katma değer vergisi ile Temmuz dönemi için bir kat, Ağustos ila Aralık dönemleri için bir ve üç kat kesilen vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Davalı idarece, davacının komisyon karşılığı banka hesaplarını kullandırdığı somut olarak ortaya konulamadığından, komisyon geliri yönünden yapılan bir kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin hukuka aykırı düştüğü, Mahkemelerince verilen ara kararıyla davacıdan yasal defter ve belgelerinin dosyaya sunulması istenildiği halde söz konusu defter ve belgeler ibraz edilmediğinden, indirimlerin reddi suretiyle yapılan üç kat vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin hukuka uygun olduğu gerekçesiyle dava konusu tarhiyat azaltılmıştır.

Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurularının, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Tarhiyatın eksik inceleme ve varsayıma dayandığı ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan hüküm fıkrasının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:

Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:

Açıklanan nedenlerle;

Temyiz isteminin reddine,

Vergi Dava Dairesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,

Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu’na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca nispi harç alınmasına,

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 15/04/2024 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.