İÇTİHAT METNİ
İstemin Özeti : Davacı adına 1999 yılı için re’sen salınan vergi ziyaı cezalı ek kurumlar vergisine karşı açılan davayı reddeden vergi mahkemesi kararının Danıştay Üçüncü Dairesince vergi ziyaı cezası yönünden bozulması üzerine davayı bozma karan uyarınca inceleyerek vergi ziyaı cezasını; vergi tutarının üç katını aşan kısmını kaldırmak suretiyle değiştiren Gaziantep Vergi Mahkemesinin 27.3.2007 gün ve E:2006/1223, K:2007/316 sayılı kararının; davacı tarafından, lehine avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiği ileri sürülerek bozulması istenmiştir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi Nagihan ALTEKİN’in Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından, temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı Nurten Sevil BOZKURT’un Düşüncesi : 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 31.maddesinin yollamada bulunduğu 1086 sayılı HUMK. 417. maddesinde, yargılama giderlerinin davada haksız çıkan tarafa yükletileceği kurala bağlanmış; aynı Kanun’un 423. maddesinde ise, yargılama giderleri arasında vekalet ücretleri sayılmıştır.
Olayda, davanın reddi yolundaki Gaziantep Vergi Mahkemesi kararında, cezanın kesildiği ve davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan mevzuata uygun olarak davacı vekili lehine vekalet ücreti takdir edilmemişse de; vergi ziyaı cezasının, vergi tutarının üç katını aşan kısmı, ziyaa uğratılan vergi tutarına gecikme faizi eklenmesine ilişkin kuralın Anayasa Mahkemesince iptal edilmesi nedeniyle karar, kısmen hukuka aykırı hale gelmiş olup, bu haliyle Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre davacı lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinden mahkemece bu hususta hüküm verilmek üzere kararın vekalet ücreti yönünden bozulmasının uygun olacağı düşünülmektedir.
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun “Kararlarda Bulunacak Hususlar” başlıklı 24’üncü maddesinin (f) işaretli bendinde yargılama giderleri ve hangi tarafa yükletildîği hususunun kararda belirtileceği, anılan Kanunun 31’inci maddesinde ise yargılama giderlerinin tespitinde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı kurala bağlanmıştır.
Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 423’üncü maddesinde, takdir olunacak vekil ücretlerinin yargılama giderlerinden olduğu belirtilmiş, aynı Kanunun 417’nci maddesinde ise kanunen açık olan haller dışında, yargılama giderlerinin aleyhinde hüküm verilen tarafa yükleneceği hükme bağlanmıştır.
Temyiz istemine konu olan kararda, Mahkemece, vergi zıyaı cezası, Danıştay Üçüncü Dairesince verilen bozma kararı uyarınca vergi tutarının üç katını aşan kısmı, ziyaa uğratılan vergi tutarına gecikme faizi eklenmesine ilişkin kuralın Anayasa Mahkemesince iptal edilmesi nedeniyle kaldırılmış olup, cezanın kesildiği ve davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan mevzuata uygun olan cezanın Anayasa Mahkemesince verilen iptal kararı nedeniyle kısmen hukuka aykırı hale gelmesinde davalı idareye kusur yüklenemeyeceğinden, davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
SONUÇ :
Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddine, davacıdan 32.30 TL maktu harç alınmasına, 10.2.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.
