İşveren Çalışanlarına Ücret Zammı Yapmak Zorunda Değildir

T.C. YARGITAY Dokuzuncu Hukuk Dairesi
Esas No	: 2011/11084
Karar No	: 2013/19249
Tarih	: 24.06.2013

İÇTİHAT METNİ

DAVA :

Davacı vekili, davacı işçiye sözleşmede düzenlenen ücret zammının uygulanmadığını, bu sebeple ücretinin eksik ödendiğini belirterek, fark ücret alacağının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi B.Kar tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR :

A- ) Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, tip 1 sözleşmesi kapsamında çalışan davacıya davalı işveren tarafından sözleşmenin 7. maddesi uyarınca zam yapılmadığını, bu sebeple ücretinin eksik ödendiğini belirterek, fark ücret alacağının davalı işverenden tahsiline karar verilmesini istemiştir.

B- ) Davalı Cevabının Özeti:

Davalı işveren vekili, davalı da dahil 1 Tip İş Sözleşmesiyle çalışanların sözleşmelerinde, ücretlere yapılacak artış oranının, enflasyon oranı ve şirket performansı dikkate alınarak İcra Kurulunca her yılın Ocak ayı başında kararlaştırılacağının hükme bağlandığını, ücret artışını belirleme yetkisinin tamamen İcra Kuruluna bırakıldığını, artış yapılacağına dair kesin bir ifadenin yer almadığını, 2007 yılında İcra kurulu tarafından yapılan değerlendirme sonucu ücretlere %5,57 oranında zam yapıldığını, ücretlerini alırken herhangi bir ihtirazı kayıt ileri sürmediğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

C- ) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:

Mahkemece yapılan yargılama sonunda alınan hesap raporuna itibar edilerek, dayanak yapılan iş sözleşmesinin 7. maddesine göre ücretin brüt aylığın 2.613,00 TL olduğuyla ücretlerde yapılacak artış oranı enflasyon oranı ve şirket performans dikkate alınarak icra kurulunca her yılın Ocak ayı başında uygulanır olarak düzenlendiği halde bu sözleşmeye uyulmadığı gerekçesiyle hesaplanan fark alacağın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.

Karar davalı vekili tarafından cevap nedenleriyle temyiz edilmiştir.

Ücret ve zamlarına dair bireysel veya toplu iş sözleşmesi hükümlerinin zorunluluk taşıması, mutlak, kesin ve uygulanır olması gerekir. Bu hükümlerin belirtilen unsurları taşımaması, örneğin belirli olguların gerçekleşmesi ve işverenin yönetim hakkına bırakılması halinde uygulanması olanağı yoktur.

Davalının H. G. adlı uluslararası bir firmaya iş değerlendirilmesi projesi yaptırdığı, 27.11.2007 tarihli yönetim kurulu kararı ile bu projenin sonuçlarını nazara almak kaydıyla ücret skalasını nihai hale getirmek için Genel Müdüre yetki verildiği, 17.03.2008 tarihli kararla 2008 yılı kapsam dışı ücret skalasının kabul edildiği görülmektedir. Tip 1 imzalayanlara bu değerlendirme ve piyasa şartları nedeni ile bir zam öngörülmediği davalı yazılarından anlaşılmaktadır.

İş sözleşmesinin 7/3 maddesi ve davalı genelgesi ücretlere zam yapılmasının zorunlu olduğuna dair emredici bir hüküm taşımamaktadır. Davalının 1. Tip sözleşme imzalayanların bir kısmına zam yapıp, bir kısmına zam yapmadığı da iddia ve ispat edilmiş değildir, böyle olunca eşit işlem borcuna aykırılık ta söz konusu değildir.

TİS üyesi işçilere zam yapılması davacı için emsal olamaz, davacı ancak, kendi iş sözleşmesi ve tabi bulunduğu yönetmelik ya da skalada öngörülen zamları talep edebilir. Davacının talebi ise sadece hizmet akti ve genelgeye göre, enflasyon ve şirketin karlılık oranına dayanan zam istemine dair olduğu gibi mahkemenin kabulü de aynı doğrultudadır. Ancak sözleşmedeki ve genelgedeki hüküm zorunluluk taşımadığı gibi emredici, mutlak, kesin ve uygulanır nitelikte değildir. Nitekim Dairemizin 18.10.2010 gün ve 2010/39659 Esas, 2010/29321 Karar sayılı kararı bu yöndedir. Davanın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi hatalıdır.

SONUÇ :

Temyiz olunan kararın, yukarda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenmesi halinde ilgiliye iadesine, 24.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.