 |
|||
| T.C. YARGITAY Dokuzuncu Hukuk Dairesi |
|||
| Esas No | : 2014/18396 | ||
| Karar No | : 2014/33628 | ||
| Tarih | : 11.11.2014 | ||
| ÖZET: |
|
|
İÇTİHAT METNİ
DAVA :
Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR :
İş sözleşmesinin geçerli neden olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini belirten davacı işçi, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren, davacının doğruluk ve bağlılığa uymayan davranışları nedeniyle haklı olarak feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davalı tarafça yapılan feshin geçerli nedene dayanmadığından davanın kabulüne karar verilmiştir.
İş sözleşmesinin, işçinin doğruluk ve bağlılığa aykırı söz veya davranışları sebebiyle işverence haklı olarak feshedilip feshedilmediği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
4857 sayılı İş Kanununun 25 inci maddesinin (II) numaralı bendinde, ahlâk ve iyi niyet kurallarına uymayan haller sıralanmış ve belirtilen durumlar ile benzerlerinin varlığı halinde, işverenin iş sözleşmesini haklı fesih imkânının olduğu açıklanmıştır. Yine değinilen bendin (e) alt bendinde, işverenin güvenini kötüye kullanmak, hırsızlık yapmak, işverenin meslek sırlarını ortaya atmak gibi doğruluk ve bağlılığa uymayan işçi davranışlarının da işverene haklı fesih imkânı verdiği ifade edilmiştir. Görüldüğü üzere yasadaki haller sınırlı sayıda olmayıp, genel olarak işçinin sadakat borcuna aykırılık oluşturan söz ve davranışları işverene fesih imkânı tanımaktadır.
İşçinin eleştiri sınırları içinde kalan söz ve davranışları ise, işverene haklı fesih imkânı vermez (Yargıtay 9. HD. 1.12.2009 gün, 2008/11819 E, 2009/32509 K).
Somut olayda davacıya davalı işveren tarafından şirket harcamalarında kullanması için şirket adına olan kredi kartı verilmiştir. Davacı bu kredi kartı ile 2012/Eylül-2013/Ağustos döneminde defalarca nakit çekim yapmıştır. Dosya içindeki elektronik postalara göre davacının şirket kredi kartı ile yaptığı kişisel harcamalar hususunda defalarca uyarıldığı sabittir. Yine davacı tarafından 12.08.2013 tarihinde şirket yöneticisine gönderilen elektronik postada maaş kartı yerine şirket kartından çekim yaptığını kabul etmiştir. Dosya içindeki kredi kartı aylık harcama listelerine göre davacının bu kredi kartından defalarca nakit çekim yaptığı sabittir. Yine dosya içindeki iş sözleşmesinde işçiye verilen şirket kredi kartını şahsi harcamaları için kullanacağına ilişkin bir düzenleme bulunmamaktadır. Davacının şirket kredi kartından şahsi ihtiyacı için birçok kez nakit para çekmesi doğruluk ve bağlılığa aykırı bir davranıştır. Davalı işverence yapılan fesih haklı nedene dayanmaktadır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
SONUÇ :
Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1. Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA
2. Davanın REDDİNE
3. Harç peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,
4. Davacının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 59.00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5. Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6. Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine,
Kesin olarak 11.11.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
