DAVA :
Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine dair hüküm süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi davalı avukatınca duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 09.05.2017 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili geldi. Karşı taraf adına kimse gelmedi. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR :
A- ) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalı şirkete ait işyerinde 01/08/2005 ile 03/04/2012 tarihleri arasında uluslararası tır şoförü olarak çalıştığını, ayda iki sefer olmak üzere yılda 24-26 civarında sefer yaptığını, yol harcırahları ile birlikte yaklaşık 3.000,00 TL maaş aldığını, çalıştığı sürelerde her gün 12 saat çalıştığını, hafta tatili verilmediğini, tüm resmi ve dini bayramlarda da çalıştığını, yıllık izinlerini kullanmadığını, Sosyal Güvenlik Kurumu’na dilekçe verdiği ve 3600 günlük çalışma süresini doldurduğundan işyerinden ayrılmak istediğini bildirdiğini ancak ödeme yapılmadığını ileri sürerek; kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin, fazla çalışma, genel tatil ve hafta tatili ücretleri ile asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B- ) Davalı Vekilinin Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının davalı şirkete ait işyerinde asgari ücretle 01/08/2005 ile 03/04/2012 tarihleri arasında uluslararası tır şoförü olarak çalıştığını, işveren şirkete müracaat ederek emeklilik için gerekli gün sayısını doldurduğunu ve işyerinden ayrılmak istediğini bildirdiğini, yapılan incelemede davacının emekli olmak için değil başka bir işyeriyle çalışmak üzere anlaşma sağladığının tespit edildiğini, emeklilik olgusunda samimi olmayan davacının bildiriminin istifa mahiyetinde olduğu, kıdem tazminatına hak kazanmadığı, davacının davalı şirketten alacağının bulunmadığını, davacıya sefere giderken sefer başına 200-300 Euro bedel verildiğini, bu bedelin ücret değil iş avansı olduğunu, davacının yıllık izinlerini kullandığını, Avrupa ülkelerinde sefer yapan araçların hafta tatili günlerinde sefer yapmasının yasak olduğunu, yerleşik Yargıtay içtihatlarına göre uluslararası tır şoförlerinin fazla çalışma ücreti talep edemeyeceğini ve davacıya asgari geçim indirimlerinin ödendiğini savunarak; davanın reddine karar verilmesi talep edilmiştir.
C- ) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D- ) Temyiz:
Karar süresinde taraflarca temyiz edilmiştir.
E- ) Gerekçe:
1- ) Dosyadaki yazılara, delillerin taktirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- ) Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 Sayılı İş Kanununun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır.
Somut uyuşmazlıkta, hükme esas bilirkişi raporunda; davalı işverenin davacıya izin haklarının verildiğine dair ücretli izin defteri veya eşdeğer bir belge sunmadığı belirtilerek hesaplama yapılmıştır.
Oysa ki davalı işverence, 10.07.2013 havale tarihli delil listesi ekinde davacı imzasını içeren “işçi yıllık ücretli izin izlenimi” başlıklı bir belge sunulmuştur. Söz konusu belge davacı asile gösterilip beyanı alındıktan sonra bir değerlendirmeye tabi tutulmalı ve sonucuna göre alacağın bulunup bulunmadığı tespit edilmelidir.
Eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ :
Temyiz olunan kararın açıklanan sebepten dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.480.00 TL. duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istenmesi halinde ilgiliye iadesine, 09.05.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
