İÇTİHAT METNİ
DAVA :
Taraflar arasında görülen hatalı diş tedavisinden kaynaklanan maddi tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda yerel mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
KARAR :
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili S. P.’ın, diş hekimi olan davalının işyerinde dişlerini yaptırdığını, bunun karşılığı olarak davalıya 1.400 TL ödeme yaptığını, davalının hatalı tedavisinden dolayı müvekkilinin zarar gördüğünü, ancak ödenen parayı davalının geri ödemediğini, bunun üzerine İstanbul Diş Tabipleri Odasına davalıyı şikayet ettiğini, ayrıca müvekkilinin tedavi için zaman ayırdığından gelir kaybına uğradığını ve 30 günlük kaybın karşılığı olarak davalıdan günlüğü 40-TL olmak üzere 1.200 TL ile birlikte toplamda 2600 TL tazminat talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; Tıp biliminin bütün kurallarına uygun bir müdahale yapılmış olduğundan müvekkiline kusur izafe edilemeyeceğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; olayın üzerinden yaklaşık 5 yıl geçtikten sonra alınan bilirkişi raporuna dayalı olarak davanın reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Taraflar arasındaki hukuki ilişki, 818 sayılı B.K.nın 355 ( yeni TBK. md. 470 ) ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanmıştır. Davalı yüklenicidir. Aslolan deneyimli ve uzman kişiden beklenen bir özenle taahhüt edilen eseri fen ve sanat kurallarına uygun ortaya çıkartmaktır. Uygulamada kısaca “özen borcu” olarak anılan bu husus yasal dayanağını BK.nın 356 ( yeni 471. ) maddesinden alır. Somut olayda, sözleşmenin konusu diş tedavisi işidir. İnsan vücuduna yönelik bu tür uygulamalarda yükleniciden beklenen özenin de en üst derecede olması olağandır.Olay akabinde alınan 23.09.2008 tarihli rapor, 11.02.2009 tarihli fezleke ile 26.01.2011 tarihli bilirkişi raporları nazara alındığında; davalının yaptığı müdahalenin hatalı olduğu aşikardır. Ayrıca davalı İstanbul Diş Hekimleri Odası tarafından dava konusu olay nedeniyle hatalı kabul edilmiş ve hakkında disiplin cezası tayini cihetine gidilmiştir. Tüm bu bilgi ve belgeler gözardı edilerek, olayın üzerinden yaklaşık 5 yıl geçtikten ve davacıya farklı dişhekimleri tarafından yapılan müdahalelerden sonra alınan rapora dayalı davanın reddi cihetine gidilmesi isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ :
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
