İÇTİHAT METNİ
DAVA :
Davacı, 613 sayılı Kanun Hükmünde Kararname tazminatı, kömür parası, yıllık izin ücreti ile fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi N. Taşdelen tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR :
Davacı vekili, davacının emekli olması üzerine taraflar arasındaki iş sözleşmesinin sona erdiğini ancak bir kısım işçilik alacaklarının işveren tarafından davacı işçiye ödenmediğini beyanla iş bu alacakların hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı işçiye iş sözleşmesinden kaynaklanan tüm alacaklarının ödenmiş olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davacı vekili dava dilekçesinde talebine bir açıklık getirmeksizin diğer alacak kalemleri yanında yıllık izin ücreti talebinin hüküm altına alınmasını istemiştir. Dosya içerisinde davacının 2006-2007-2008-2009-2010 yıllarında kullanmamış olduğu yıllık izin ücretlerinin ödenmesi amacıyla işverene başvuruda bulunduğu ve davalı işverence anılan yıllara dair davacıya ödeme yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece dosya üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Hükme esas alınan raporunda bilirkişi tarafından işverence 2006-2007-2008-2009-2010 yıllarına ait yıllık izin ücretlerinin sözleşmenin feshedildiği tarihteki son ücret yerine her yıl için ilgili yılda davacının aldığı ücrete göre yanlış hesaplama yapılarak ödemede bulunulduğu bu sebeple davacının fark izin ücreti alacaklısı olduğu belirtilerek hesaplama yapılmıştır.
Öncelikle belirmek gerekir ki, davacının 2006-2007-2008-2009-2010 yıllarında kullanmamış olduğu yıllık izin ücretlerinin ödenmesi amacıyla işverene yapmış olduğu başvuruya ilişkin talep davacının eğer var ise bu yıllar dışında kalan yıllık izin ücreti alacaklarından feragat ettiği anlamına gelecek bir mahiyet taşımamaktadır. Bu cümleden hareketle mahkemece yapılacak iş öncelikle davacı tarafın talebinin kapsamını açıklattırmak olmalı akabinde gerekli görülürse 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 31. maddesinde düzenlenen hakimin davayı aydınlatma ödevi kapsamında davacı asilin beyanına başvurulmalı ve talep çekişmeye yer vermeyecek şekilde belirlenmelidir. Bu aşamadan sonra talep konusu dönemle ilgili olarak davalı işverenin eğer var ise yıllık izin defterleri, davacının çalışma sürelerini ortaya koyacak puantaj kayıtları, yıllık izin ödemelerine ilişkin bordrolar ve benzeri tüm kayıt ve belgeleri dosyaya ibrazı sağlanmalı ve bu belgeler üzerinden yapılacak inceleme ve değerlendirme sonrası sonuca ulaşılmalı iken eksik inceleme ve yazılı gerekçe ile hüküm kurulması hatalıdır.
SONUÇ :
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.09.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.
