Evin Bakımı, Yeme, İçme, Temizlik Gibi İşleri Yapmakta Eksiklik Gösterilmesi Kadına Kusur Olarak Yüklenebilir

T.C.
YARGITAY
İKİNCİ HUKUK DAİRESİ
 
Esas : 2016/15692
Karar : 2018/6039
Tarih : 03.05.2018

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından, kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri, nafaka, vekalet ücreti ile yargılama giderleri yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise, erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen tazminat talepleri ile nafaka miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, tarafların aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.

Mahkemece boşanmaya sebep olan olaylarda tarafların eşit kusurlu oldukları kabul edilerek her iki tarafın karşılıklı boşanma davalarının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmiştir. Davalı- karşı davacı kadına yüklenilen “evin bakımı, yeme, içme, temizlik gibi işleri yapmakta eksiklik gösterdiği” vakıası ispatlanamamıştır. İspatlanamayan bu davranış ise kadına kusur olarak yüklenilemez. Ancak mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen olaylarda boşanmaya neden olan olaylarda davacı-karşı davalı erkeğin daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekmektedir. Gerçekleşen bu kusurlu davranışlar aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı niteliğinde olduğu gibi boşanma yüzünden mevcut ve beklenen menfaatleri de zedelendiğinden davalı-karşı davacı kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları oluşmuştur. Bu husus gözetilmeden tarafların eşit kusurlu kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davalı-karşı davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin (TMK m. 174/1-2) reddi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir. Dosya içinde kadının çalıştığı özel okula yazılan müzekkere cevabında davalı-karşı davacı kadının 28.09.2015 tarihinde 1100 tl ücret ile çalışmaya başladığı, 03.11.2013 tarihinde ise işten ayrıldığı belirtilmiştir. Bu durumda mahkemece işten kendi isteğiyle mi yoksa zorunlu olarak mı ayrıldığı ve bu işten elde ettiği gelirin düzenli ve sürekli olup olmadığı hususları araştırılarak sonucu uyarınca bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatıranlara geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 03.05.2018

Bu Yazıyı Paylaşın