Direksiyon Başında Uyumadan Kaynaklanan Trafik Kazalarında Sanıkların Bilinçli Taksirden Sorumlu Tutulması Gerekir

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Suç : Taksirle öldürme

Hüküm : TCK’nın 85/2, 62/1, 50/1-a, 52/4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:

Dosya içeriğine göre, olay günü, gündüz vakti, meskun mahal dışında, sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile iki yönlü sathi kaplama il yolunda seyir halindeyken olay mahalli virajlı yol bölümüne geldiğinde karşı şeride geçerek bu istikametten gelen sürücü …’ın sevk ve idaresindeki otomobil ile çarpışmaları sonucu …’nin ölmesi, katılan …’ın hayat fonksiyonlarını orta (2.) derece, katılan …’ın orta (3.) derece, katılan … ’ün hafif (1.) derece etkileyecek nitelikte kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmalarıyla sonuçlanan olayda, sanığın 22.06.2015 tarihli kolluk ifadesinde eşinin sağda uyuduğunu kendisinin de bir anlık dalgınlıkla uyuyakaldığını, çarpışmanın etkisiyle uyandığını, kazanın kendisinin uyuması ile kullandığı aracın karşı şeride geçmesi nedeniyle olduğunu beyan ettiği, 13.07.2015 tarihli savcılık ifadesinde de bir anlık dalgınlıkla uyuyakalarak karşı şeride geçtiğini beyan ettiği olayda,

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin TCK’nın 22/6. maddesinin uygulanması gerektiğine, ceza miktarına, erteleme ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmamasına yönelik, katılanlar vekilinin ceza miktarına yönelik sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Dairemiz yerleşik uygulamaları göz önünde bulundurulduğunda direksiyon başında uyuma neticesinde meydana gelen kazalarda sanıkların TCK’nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümleri uyarınca sorumlu tutulması gerektiği, direksiyon başında uyuması nedeniyle kazaya sebebiyet veren sanık hakkında TCK’nın 22/3. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,

Kanuna aykırı olup, katılanlar vekili ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24.05.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.